Karanlık başlarken dünkü guruptan,
Aynı güneş doğar yeni şafakta.
Yine başlar döner, keskin şuruptan,
Kasırgalar kopar, suskun afakta.

Cemiyeti sarsar, en sinsi kıskaç,
Kimi uçurumda, kimi tuzakta,
İş yapanlar hain, yıkanlar kıskanç,
Gerçek medeniyet, bizden uzakta.

Nerede başladık, nerede durduk.
Biz hangi yolcuyuz, hangi durakta.
Düşman değil dostlar, biz bizi vurduk,
Hırsa kapılarak, haraç mezatta.

Şaşı bakışlardan, bozulan birlik,
Sağda mı, solda mı, hangi tarafta?
Sebepsiz değildir, dağılan dirlik,
Binlerce teşhisin, devası lafta.

Bilinmeyen derde, çare ararız,
Yanlış sorularla, yanlış cevapta.
Gül atmak isterken, başlar yararız,
Ruhlar susuz kalmış, gözler serapta.

Yıllardır çiğneyip, gezdiğim yerler,
Bu vatan, bu şehir ve bu sokakta,
En kutsal nöbette, uyurken erler,
Şeytan iş başında, düşman ayakta.

18.10.2001...Mustafa Yaralı