0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1926
Okunma
Bir tren istasyonunda rastladım.
Gözleri sonsuzluk perdesini aralayan,
İki mahzun yürek,iki yakut misali cevher.
Saçları kıvrım kıvrım dökülmekte,
Ta beline varana-dek.
Bir tren istasyonunda rastladım.
Şimdi tam karşımda duruyor.
Sanırsın tepeden tırnağa zarafet saçmakta,
Kimi zaman gözleri değse gözüme,
Gönül bir hafız niyazında,huzurla dolmakta.
Bir tren istasyonunda rastladım.
Uzun zaman oldu karşılaşmayalı,
Sanırım bir daha göremeyeceğim kendisini.
Olsun beklerim ben,her gün bu istasyonda.
Nerede kaldı acaba?
Özkan ÇALIŞ
5.0
100% (2)
