24
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1502
Okunma
Şiir yazdım sevildiğin bil diye
Hasretinden öldüğümü bilmedin
Şiir ektim yollarına gel diye
Özleminden solduğumu bilmedin
Topal sevda gibi her gün sekerek
Adaklar adayıp, mumlar yakarak
Albümdeki resimlere bakarak
Acı acı güldüğümü bilmedin
Ayrılık zehrini zorla tadarken
Deli gönlüm yalnız sana adarken
Nemli gözlerinle veda ederken
Saçlarımı yolduğumu bilmedin
Bilmedin sevgili bilmedin işte
Sen varsın her zaman hayalde düşte
“Seviyorum” dedim sana en başta
Sana aşık olduğumu bilmedin
Açılmadı bir dem gönül bohçası
Hicran yarasıydı dilin lehçesi
Hasret kokuyorken gönül bahçesi
Gideceğin, bildiğimi, bilmedin
Kayda geçtim canım senli her anı
Hüsran olmamalı bu aşkın sonu
Bin güzel içinden ben yalnız seni
Sabır ile bulduğumu bilmedin
Sen diye yaptırdım köşkü, sarayı
Sevda diye hep giydirdin karayı
Aşkından oluşan onmaz yarayı
Senin için aldığımı bilmedin
Lüzumsuz benzetti, yüzünü aya
Yazdırdı her akşam aks’ini suya
Sen var diye her gün düğüne, toya
Görmek için geldiğimi bilmedin
Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ
5.0
100% (17)