“bu gün benim doğum günüm yaş elli iki
hayat bu her zaman bal kaşığı değil ki

ilerlerken orta yaşın sonuna doğru
bu günlerde çok hızlı yaşadığım doğru

çok sayılmaz elli iki yıl oldu daha
bu orta yaşlar çöle girmeden son vaha

elli olmaz belki kırk yıl daha yaşarım
mümkün olanın en iyisidir başarım

ya ölürsem istediklerimi yapmadan
olsun mutlu olurum arkama bakmadan

bu gün doğum günüm bir yıl daha yaşlandım
ek olarak üç yüz altmış beş gün yaşadım

elli iki yıl olağanüstü emektir
böylesi yaşamak ölüme direnmektir

kötü zamanlar ki hafızamda nisyandır
direndim suyun akışına bu isyandır

bu ömür çok değil yarıdan iki fazla
barışık yaşadım kışla baharla yazla

öyle zamanlar yaşadım ki gül kurusu
bazen de katlanmakta zorlandım doğrusu

bir gün geldi sevdiğim kadın karım oldu
her şeyi yaşadık mutluluk yarım oldu

yalnız gelinen dünya yalnız yaşanıyor
yüzümde tebessüm gören mutlu sanıyor

bu gün elli iki bitti yarın elli üç
doksan yıl yaşamak tamam yüzü görmek güç

yıllar güneşte kalmış kar gibi eridi
yaşanmış hayat hızla akan film şeridi

gel sevgili kalan zaman senli yaşansın
çok uzun yaşasan da aşksız perişansın

yeniden gelsem dünyaya severim seni
sevdalanmak mutluluğun düğün töreni

çabuk geçti yıllar çocuk acelesiyle
tuzaklara da düştüm düşman hilesiyle

umutsuzdu karşılıksız kaldı sevdalar
bitimsiz aşklardan sonra geldi vedalar

çok önemsemem doğum günü kutlamayı
dert etmem elliyi ikiye katlamayı

acemiyim aynı elini kesen kasap
bu benim hayatım kimseye vermem hesap

kırk yıl daha kutlasam ben doğum günümü
her gün güzel olsun aratmasın dünümü…” 25.06.2013
bayram eser