Bu "aşk"ı yüreğime yerleştiren o kudret,
Umarım ve dilerim vuslatına erdirsin.
Öyle bir sevdaki bu dirhemi bin bereket,
Mevlam yüreğimdeki umudu tüketmesin.!

İnsanın en ilk önce hayalleri bitermiş,
Hayalleri ölünce nefesi kesilirmiş.
Arkasından gözünün feri de tükenirmiş,
Umuda bakışımın ferini tüketmesin.!

Tüketme kadir Mevlam ışığını gözümün,
Umut son kalesidir gecemin gündüzümün.
Bir o kaldı sebebi şu gülmeyen yüzümün,
Yüzümü güldürecek sebebi tüketmesin.!

Nefes alıyor isem sebebim yar varlığı,
Yokluğuyla sınayıp göstermesin darlığı.
Yar içinde yok ise neyleyim dünyalığı,
Vuslata yürümenin yolunu tüketmesin.!

Sadece bir yolu var sadece bir tek umut,
Kırk yıl önceki gibi dipdiri hala umut.
İlk ve son çarem odur dua’mın adı umut,
Ellerimi açacak gücümü tüketmesin.!

Mevlanın huzurunda beş vakit secdedeyim,
Bu Alnımı kırk sefer secdeye sürmekdeyim.
Kırk yıl la kırk rekatın üste eklemekteyim,
Yaradan gündüzümü gecemi tüketmesin.!

Aşk Halil İbrahimin berketli sofrası,
Besmeleyle başladık gelir vuslat sırası.
Kırk değil üste bin yıl varsa neki şurası,
Kadir Mevlam şükrümü sabrımı tüketmesin.!

Kul TİRYAKİ biliyor bu dünya fani elbet,
Baki değil bir kula herşey ebedi müddet.
Bu "aşk"ı yüreğime yerleştiren o kudret,
O aşkın kaynağını dua’mı tüketmesin.!

20 Haziran 2013