Yürüdükçe sızlayan bir ağrıdır yaşamak
Ve kemiklere saplı hançerin dönmesidir
O, ne düz bir zemindir ne de bin bir basamak
Cennetin sürgün olup dünyaya inmesidir

Suya yazılmış kader gökten inen karardır
Usumuza atılmış kırk düğümlü bir ilmek
Ölümle bitimi yok hitamı yok zarardır
Tek tesellisi cennet,devâsı yalnız bilmek

Üstümüze karanlık urbalar biçer gibi
Gecelerin terzisi ve günlerin katili
İstemek simyasını zehrile içer gibi
Yok bir duruş ve durak.yok,yokluğun tatili

Hasretiyle yanarken sonsuzun, sonsuzluğun
Ten kafesinde mahpus ruh isimli yalnız kuş
Anlar ki yok kürrede suyu, bu susuzluğun
Tüm şarkılar yalandır notasızdır her bir tuş

Göklere doğru söyle içindeki ifriti
Gökler ki yaşamanın kaçılası tek yolu
Boşalt bulutlar gibi aşk öfke ve nefreti
Cümle tahirân or’da dünya hep ciyfe dolu

@..

oN9okuzHazirANi2i1000oNü3

Şükrü Özmen