HÜZNÜMÜ ÇİĞNERİM YALNIZLIKLARDA

Yalnızlık güzel çiçek gör yaşlarımı
dola beni kızıllıklarına.!

Çünkü ben hem geceye hem sabaha kızgınım,
umarsızım,yoldan çıkmışım.

Tüm renklerin altında
depremze de olmuş yüreğim yanmışım kırılmışım.

Gözlerime ve dertlerime küsmüşüm,
sevdayı kırmışım demir olmuş kalbim donmuşum.

Adımlarım ecelime, kızgınım ya..!
umman olmuş yalnızlıklarım çiğnemişim hüzünlerimi ölmüşüm.

Beyhude sevgilere köle olmuş ruhum
kurumuşum solmuşum,aşk çıkmaz sokakta küsmüşüm.

Dövüşürüm kendimle
onunla nice matemleri ağlatır kirpiklerim yarışırım tütünsüzlüğümle.

Çünkü ben hep yokken var olmuşum
çiğnemişim tuzsuz yalnızlıkları,kalemi bile dövmüşüm.

Çekingen ürkek ve seviyeli olmuş
bakır bir tencerede pişmişim,yangınlarda donmuşum.

Vuslatkar bir aşık olmuş sokaklar,
yaban bir gülde açmışım.,

hep pişman olmuş yaram.

Ey acım ;
memleketin nere senin bilmem sadece ağlar ve çiğnerim hüzünleri.