AĞLAMA ÇOCUK

Zaman ayları ezip de, hızlıca geçiyor.
Takvimler eskiyor,yaş ilerliyor.
Acımtırak bir yalnızlık baş ucu romanım.
Sen ağlama çocuk , yalnızlık bana misafir.
Sen gül ve oyna ,sancıyı ben çekerim.



Sen küçüksün umut dolusun
saçları kıvırcık gözleri parlak bir çocuksun.
Gökyüzündeki uçurtmalar sana,
hadi tut şu kırmızı balonu.!
Bak maviye , yeşile ve neşeye.


Zemheri ayazlar benim koynumda
sen üşüme, yas tutma ,ben ağlarım.
Sol yanımda bir ağrı ,sanki geç kalan baharın sancısı.
Sen görme kapa gözlerini, umuda bak çocuk.!
Düşsen de ağlama ;
ben ikimizin yerine de, ağlarım çocuk.!

Hatice Nilüfer Dirilen