Her sözüne razıydım, tek kelam etmesen de;
Giderken gözlerime bakmasan ölür müydün?
Seninle bir zamanlar hep el ele gezdiğim;
Sokakları bir anda yakmasan ölür müydün?

Okyanustun, tükendin zerre zerre gözümde;
Yol verip, el salladım sevdan eksik sözümde;
Kırk yılda bir tebessüm, dans ederken yüzümde;
Damla damla yanaktan akmasan ölür müydün?

Teselliye muhtaçtır akan hicran yaşları;
Başımızda dönerken hergün azap kuşları;
Gönül hasret çölünde yaşıyorken kışları;
Kurduğum hayalleri yıkmadan ölür müydün?

Silahlanmış orduyla karşımda durur gibi;
Gül açan bahçelerim geceden kurur gibi;
Üstelik acımadan sırtımdan vurur gibi;
Parmağına tek taşı takmasan ölür müydün?

Kafa bozuk gecenin, gündüz başka kollarda;
Eksilir hep bir yanım gelip geçen yıllarda;
Senden azade sayıp yürüdüğüm yollarda;
Durduk yerde karşıma çıkmasan ölür müydün?

Ali ALTINLI – 17/06/2013
Saat: 10:37