SÖZ YÜRÜR DUASINDAN ÖNCE
ÜŞÜYEN BİR EL GİBİ
DOKUNDUM KENDİ ELİME
ISINMADI ELLERİMDE YÜREĞİM GİBİ

KAÇ DOKUNUŞ ISITIRDI
YA DA HANGİ SÖZ YÜRÜRDÜ YÜREĞE
BU YAĞMUR KİMİ ISLATIRDI,
ATEŞ KİMİ YAKARDI KENDİ YANMIYOR İSE.
GÜNEŞ DÜŞERKEN GECENİN KOYNUNA
KİM EMANET EDERDİ FAHİŞE UMUTLARINI
ÜŞÜYORSA YÜREK ÜŞÜR ÖNCE
ÜŞÜYORSA GÜNEŞ KİMDİR?
KARTVİZİTİ HANGİ CEBİNDEDİR…

UNUT KİMDİ O
BU GÖKYÜZÜ İKİ ÜZERİNDE TEKTİR.
AYRILIKLAR ÇOĞULLAŞTIRIR
YALNIZ KALMA N OLUR
EŞKİYA BASAR HALLERİMİ…

SÖZLERİMİ EMANET EDEMEM SANA DUYMAZSIN
BAKMA GÖZLERİME GÖRMEZSİN
UNUT KİMDİ O
UNUT GİDER HER AN BİLMEDİKLERİ...

AN OLUR SUS
AN OLUR KONUŞ RÜYALARIMDA
İLAHİ BİR EMRİN HECELERİNİ
RÜZGÂRIN ÖNÜNDE SAVUR
AN OLUR KONUŞ BENİ
AN OLUR SUS
HANGİ CEHENNEMDEYİM BİLEMEZSİN...
DOĞDU RENK
DOĞDU SİYAHIN YURDUNDA NEFRET
AĞLAMIŞLIĞIN KURUMUŞ PINARLARI İSTİLA EDİLDİ.

ACI PARÇALARA BÖLÜNMÜŞ BİR KALBİN COĞRAFYASIYDI
AMAN VER BİRİKMİŞLİĞİM
TUT ELİMDEN, AĞLA ELİMDE ELİM
SUSTURULMUŞLUĞUM
SEN HAYAL BÖLGENDE YÜZÜNE KARŞI OTUR
SAÇLARINI TARA UMUTLARININ
GİYİN DÜŞ İLE
ÜŞÜ SÖZÜMDEN ARTA KALAN BAKIŞLARIMDA...

UÇUŞUYORDU BAHARIN AĞAÇLARINDAN TAÇ YAPRAKLARI
SAKSILARDA YETİŞENLERİ KALMIŞTI
RÜZGÂRIN DEĞMEDİĞİ
UYUYORDU BU AVUÇ
BU EVDE KALMIŞLIK İÇİNDE
GİDENE DÜZDÜRÜYORDU KENDİN

bahar!
ADININ ÖNÜNE ’SON’ KELİMESİNİ KİM KOYDU
NE ZAMAN BİTTİ BU UMUT?

(biz öylesine gizledik ki kendimizi, ölü ölü değildi. Bazı yanlarıyla hala yaşıyordu
o bırakıp gitmişti; bırakıp gidenleri, bir kendisi kalmıştı varlığına emanet)

...SENLE BEN FIRTINAYDIK HECELER DENİZİNDE
NERDE ÇARPSAK SAHİLE GÖRÜRDÜ BİZİ MARTILAR
İNCİNMİŞ BAKIŞLARIMI TUZLU SULAR DAĞLADI
YÜREĞİM İNCELDİ
BAŞLANGICINDA TÜM ANAKARALARIN.
PARÇALANMIŞLIĞIM SÜPÜRDÜM KUMLARA YAZILMIŞ İSMİNİ...

HANGİ HANÇERİ GÖĞÜSLESEM YARALI,
HANGİ HANÇERE DALSAM ÖLÜ
GÜLSEM BAŞKALAŞMIŞ BİR CİNAYETTEN ÇIKIYORUM KANLI ELLERİMLE
DÜŞÜNSEM... BU ÜLKEDESİN...
...
AN OLUR SUS;
AN OLUR KONUŞ RÜYALARIMDA
AN OLUR
UNUT BIRAKIP GİDENLERİ...


İsmail Cem