Gelip gideceksen hiç gelme!
Ne kendini yor ne de beni..
Alışkanlıklarımdan vazgeçirirsen sana alışırım, ben ben olmaktan çıkıp sen olurum..
Kendimi unuturum..

Ve artık gidilmeli diyorum..

Gitsem diyorum bazen,sessizce çekip gitsem bu şehirden..
Elele tutuşup gittiğimiz bu sokaklardan, şimdi gözüyaşlı gidiyorum..
Hüznünle çarpılmışım sanki,
Bir sen bin hüzün ediyor..
Sen,kalbime kurulu bir saatli bomba gibiydin. Gittin.. Ve paramparça oldu bedenim..
Kendimi topluyorum kırılgan aynalarda.. Kalbime batıyor sensizliğin,kanatıyor gidişlerin..
Kısa bir akşam. Hüznün dibine vursam, kaybolsam..
Ne kısa bir akşam, gece hüzünle boğuluyorum sanki..
Seni arıyorum gecenin en zifiri karanlığında,okyanusun en dibinde,kör kuyularda..
Bir şiirde arıyorum seni,
Bir gül de kokunu arıyorum..
Her dizede sen varsın biliyor musun?
Senle başlayan cümlelerin sonuna nokta koymak istemiyorum,bitmesin senle başlayan cümleler.
Her şiir bir intiharımdır.
Haberin olsun!

Halil ÇETİNER