çok iyi bir aşıktım
senin için.
kaç kere vazgeçtim
kendimden.

avuç içimde değilmiydi! ellerin,
sıkıca tutmadım mı onları,
sana varlığımı vermiştim,
anlamadın mı ?

bak yine ağlattın beni,
söylesene!!! bu kaçıncı,
ıssız bir köşeye çekildim,
yalnız kaldım.

belki saatler geçti zamanın ötesinden,
ama bu ben değilim kaldım çok önceden,
zavallı ve geçmişe mahkum,
aynı bir film gibi yaşıyorum yeniden.

köhne bir viraneye dönüştü mabedim,
boyasız ve sıvasız.
bir köşe bucak yeter bana,
karşılıksız.

tükenmem çok yakındır biliyorsun,
eriyorum ben...
yakın olan senin sıcaklığındı,
peki neden ?
hasretin yakıyor bitmeden.

bu son nefesim bilesin,
bitiyorum...
karanlık da çöküyor yavaşça gözlerime,
birdaha açarmıyım bilmiyorum.

elveda son birkez sana,
bu son kelimeler, son sözler,
neredeysen mutlu ol yine,
buda bana yeter.


CAN KAMİL