hani karanlık perde gibi kaplar ya yeryüzünü,
ıssızlık çöker yalnızlığının üzerine,
evsiz barksız dolaşırsın ya ara sokaklarda,
işte o zaman matem rengini almıştır.

bana geceyi anlatırmısın?

ıssız bir rıhtımda,
rüzgâr savurur ya saçlarını,
dalgalar vurur birer birer, aynı zamanda şaşmadan yüzüne,
irkilirsin birden, içini bir soğuk kaplar.

bana geceyi anlatırmısın?

çaresizlik içinde bir parkta,
metelik yok ya cebinde,
kimsesiz kalmışsın ve
bir damla akar gözünden,
çökersin bir bankın üzerine,
zamana dayanırsın.

bana geceyi anlatırmısın?

karanlık bir odada kalmışsın,
ve daha çok ufaksın,
anlam veremezsin yaşadıklarına
sadece ağlarsın.

bana geceyi anlatırmısın?

hafakanlar basar ya işte öyle!
dert ırmağına dalmışsın,
türkü sen, çalan kahpe felek olsun.

bana geceyi anlatırmısın?

kötü bir rüyadan kalkarsın,
saniyeler içinde akarsın,
derin bir oh çekip, yaşamadığına sevinip,
rahatça yatarsın.

bana geceyi anlatırmısın?
şafak vakti sökmeden, karanlık gitmeden.


CAN KAMİL