son dörtlük daha çekici ve özgün geldi...diğer satırların etkisi yumuşak kaldı açıkcası...bunu söylemek ne kadar doğrudur bilmiyorum ama bu kalem kesinlikle serbest vezin yazmalı....aşıklık geleneğinden bu yana yazılan hece şiirler ne yazık ki eski çekiciliğini kaybetti..nedeni yüzyıllardır aynı örüntülerde aynı kelimelerle aynı uyak aynı ayak ve kurgu ile yazılıyor olması ( ki bu da doğaldır zira 1998 yılında TDK nın yaptığı araştırmada 95bin kelime bulundu) hal böyle olunca da her hece bir noktada birbirinin tekrarı oldu...genel anlamda hececilerin zorlandığı ve sıkıntı yaşadığı olayın temelinde bu var...

peki heceden vaz mı geçilmeli? asla....aksine hece için farklı saundlar yaratılmalı....heceye imge giydirmeyi başaran bir şair mutlaka yarına kalacaktır...elbette ki matematik olarakda bilinen heceye ( dar ve katı kurallarından dolayı) imge giydirmek zordur..ama işin güzelliği ve özelliği de burada başlar..yani ZORU BAŞARMAKLA.