1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1527
Okunma
Özlüyorum şimdilerde sevgiyi, aşkı, heyecanı,
Bir ağacın suya, bahara duyduğu hasret gibi.
Arıyorum o ıssız, o yılışık sokak lambları arasında
Yavrusuna rızk götürmek için çırpınan martılar gibi.
Yoruluyorum sonra.
Ve
Aslında artık kendimi yanlız hissetmediğimi biliyorum
Yokluğunun bırakmış olduğu o acı,o hiçlik öyle sahipleniyor ki beni.
Adını her andığımda sarıyor bütün bedenimi,
Tıpkı, tıpkı sen gibi.
Birden fırtınalar kopuyor içimde her nefesimde.
Ardından,
Bir çoçuk hıçkırıyor mübhemlerden,
Yarım yamalak ağlamaklı sesi içinde.
Geçmiyor zaman...
Beni Sensiz kılan bugün gibi.
Hüseyin Atalay
5.0
100% (5)
Cevap Yaz