8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1814
Okunma

Çiğ süt emmiş insanlar
Fedakarlık eden yok
Nankörler ise herşeyden çok
Birde sitem ederler sürekli
Sanki kendileri doğru insanmış gibi
Biri çıkar karşına hep senin sanırsın
Verdikçe verir, başına taç yaparsın..
Ona kötü bir huyu asla yakıştıramazsın
Sen kötü olabilirsin, o olamaz
Sen hata yaparsın, o yapmaz
İşte böyle düşünmeye başladığın an
Senin çöküşünün başladığı andır..
Arkanı ona bir kez dönmeye gör
Nasılda yersin hançeri acımasızca
O an anlarsınki aldanmışsın
Bir hiç uğruna ömrünü adamışsın
Hiç değmeyecek biri için
Gururunu ayaklar altına almışsın
Bitmişsindir artık
Hiç bir şeyden tat alamaz, uyuyamaz
Hatta zaman zaman
Nefes bile alamazsın..
Bundan sonra kimseye arkanı dönemez
Kimseye güvenemezsin
Aynı yerden bir yara daha almanın acısını
Düşünmek bile istemezsin..
Ama ister istemez düşünürsün yaşadıklarını
Ve yaran hiç kapanmayacak sanırsın
Ara sıra kabuk bağlasada anlarsınki
Artık o yarayla yaşayamazsın
Ama elinden birşey gelmez
Ne kadar uğraşırsan uğraş
Sen artık yaralı bir insansın..