Boğazında sen en incisinden kız kulesi
Masamda rakı,balık,roka en sertinden
Tav olmuş gece dökmüş s/üzmelerini
Sen siluetinle yüreğimden dökülürken
Bir balıkçı barınağına sığınmış g/özlerim
Bedenim içki masasında iki büklüm Us’um uyuşmuş
Yüzümü sen sorma be gülüm
Özümse sana hasret dalgalarla yı/kanık
Zamanımın yine k/ayıp saatindeyim
Kimbilir nereye takıldı yine akrepi
Hava soğudu mu ne ?
Ahh bu Arguvanlar hep böylemi kokar üsküdardan
Rüzgârda dalgalanan ipeksi saçlarının yerine
Yakası kalkık ceketimin üç düğmeden biri yok
Gün ışırken sende uyanmak oltada balık misali
Ki akın akın filikalarda adım atsam bağrına
Taneleri çok ağır tespihin yutkunurken çekemem
Ve ben yolsuzluklarına boyun eğdim yüreğimin
Sanki umutlardan kağıt yontar usta sessizce
Ucu kırık kalemim yanar puntolarda
Her gelen aşk çöpünü dökerken bende
Sabahları yedi tepeden iner ışıkları güneşin
Örs’ü demirle öpüştü utangaç demircinin
Kor’a damladı alın teri duvarlara tutunarak
Ve yüreğim suyunu verdi çeliğe gözlerinden
Her daim hançerim durulanırken sularında kız kulesinin