Bir eylül akşamıydı
Sararmış yaprak misali gölgeme küsüşüm.
Düşlerime indiğinde gecenin zifri
Ben yine sana yandım gülüm.
Zemheri sıcaklığıydı sanki avuçlarıma düşen tomurcuklar.
Ten yanığı kokusunda bir AŞK sararda geceyi
Ben biterim dertlerimin gölgesinde .
Hüzün çıkmazlarına sardığım tüm serzenişlerim..
Yakamozların böğründe ölüm tutsağı ..
En afilli acıları demledim yine katran karası gözlerinde..
Un ufak hayallerin AŞK çıkmazında ..
Olmazsa olmazlar gün batımının ardında ..
Cenabet gecenin doğumunda ..
Demir parangaların sıcaklığında yalnız yatağım..
Her karışında kokunla avunurken ben bitttim.
Ey uğruna ömür adadığım ..
Ey yoluna yüreğimi kurban ettiğim yar..
Sessiz çığlıkların incinmesiz deryasına dökülüyorum ..
Gel ne olur dokun yalnızlığıma ,
Dokun arta kalan tecavüz batığı hayallerime ..
Arşınlayalım yine ömür törpüsü sevdanın yollarını ..
Dokunamadığım ellerini ver şimdi bana .
Gözlerime in sessizce ..
AŞK olsun hayat enlerin gölgesinde..
Yine çocuklaşalım salıncağın koynunda ..
Ben ölüyorum gülüm ,,,
İlmek ilmek döküldü yine avuçlarıma gelecek ,
Sessiz ..
Sensiz ..
Haydi son kez dokun tenime .
Sım sıcak bir veda busesi olsun hayat

Şiir: Emel Bayrak 01/06/2013 00:32