Gökkkuşakları geçiyor kalbimden
Yıldızların limanındaki zamansın
Hayallerim senin kıyılarında uyur
Bırak ellerini kalbimde kalsın

Özlem gemisi gidince anladım ki
Her şey boş ve anlamsız kalbimde
Beyhude sevinçlerim kalbimde kalmamış
Mimozaların meltemli rüyasına dalmışım

Katlanırdım aşkın büyülü hazan gülüşüne
Şimdi firkatin gülleri sonbahar bahçesinde
Aşkımız sahil kahvesindeki tahta masalarda
Hüzzam şarkılarımız balıkçı kulübelerinde

Sahilin masaları kederin renklerini kuşanmıştı
Zamanın meyhanesinde anıların ıslıkları çalıyordu
Kalbin yazlık meyhanesinde sürgün mevsimi
Yıldız limanları denizin kanserine düşmüş

Zaman çocuksu gülüşleriyle oynaşıyordu
Yorgun ümitler kalbin sürgünlük heybesinde
Göğün heybesinden yıldız çiçekleri saçılmış
Nilüferler meyhane havuzuna düşmüştü

Zamanın yelkenleri hayal denizine akıyordu
Hicran kahvesi kalbin harmanına zincirlenmiş
Ayın yelkenleri kalbimin havuzuna düşmüş
Rüyalar gecenin maviliğinde sürgünken

Meyhane masasına akşam güneşi konaklamıştı
Sürgün rüzgârları söğütlerde dinleniyordu
Oyuncak kalpler aşkın kanserini kuşatmış
Kadife gülüşler meltemli rüyalarını saçacak

Rüzgâr salıncağı kalbin meyhanesine takılmış
Sürgün mevsimleri hatıra fotoğrafıma doğmuş
Bulut sandalları denizin ufuk dalyanında
Firkatin akşamı suyun ışık uykusuna kapılmış