Bir serçe vuruldu kanadından
Çırpınıyor şimdi
Küçücük yüreği hızla çarparken
Alsa avuçlarına,
Unutur belki de kırıklığını
Öpse gagasından
Geçer belki yüreğinin sancısı


Hayal! Rahat bırak kuşu
Yansın kül olsun yüreği
Anka kuşu gibi doğsun yeniden
Nefreti öğrenmesin
Bilirken bunca sevmeyi
Kanatsız da yaşar kuşlar
Tutsak düşmesin yeter


Gerçek! Kanadı kırık serçe
Çırpınıyor durmadan
Özgürlük için
Sevmek, sevilmek için
Anka kuşuda kaf dağının ardında
Kaf dağıda masallarda


Uyku! Şimdi sen lazımsın
Düşlerin birde
Kabuslardan uzak
Haydi uyuyalım
Uyandığımızda bambaşka bir dünya belki
Ak bulutlar
Mavi yer gök
Hayal girdi yine devreye
Gerçeklik gel haydi nerdesin.

Uyanmak! Kendi gerçekliğinde
Bir özür “kırdım kanadını ama”
Sonuç, kocaman bir özür
Haydi avun!
Vazgeç onu sevmekten
Bak ne kadar masum
Kanatların olmasada olur
Gül haydi!
Hatta kocaman bir kahkaha at
Eyvallah!
Kabulleniş!
Hayat devam ediyor, değimli ama.