Vakit mutluluğun hazında son gülenin zirvesinde

Mevsim asılsız hayallerin yıldönümünde

Sabırlı akıl gerçekçi rolünü yine üstlendi son perdesinde

Tilkinin fikri ege denizinde bedeni kırık bir kalenin ininde

Gökyüzü bulanık, kurşun yağmurlarının sessizliğinde

Aşkın toprağında çürümüş sevgi hasadı beklemekte

Öğretmen tasarımda, öğrenciden ders almanın arifesinde

Maharet ise uyduruk bir dünya gizem elbisesinde

Küçücük aklınla dev bir rüya kurdun insanların gözünde

İtinayla kurduğun dostlukların şehrinde

Aptalı oynayan adam,

Uyuyan uyanığı dürtmekte

Utandığın bedenin ilk günden beri elimde

Bana yakışmaz dedikçe geldik bugünlere

Karar verdim, şerefsizliğini çıkarmaya gün yüzüne

Utanmazlığın acı veriyor, güzel ve saf yüreklere

Ders olsun özünden farklı dolaşan herkese

Hayat sahnesinde.....

İzzettin AKYAPI