Kimim ben ANNE’M ?
Bunca kalabalıklarda
Kimsem varmı ?
Bu âlemde

Tıpkı

Anneme benzedim bende
Çocuktum
Dokuz taş oynayacaktım
Yığdım taşları şimdi
Arkasına geçtim
Göremiyorum artık
Kendimi bile !

Nereye ?

Ne kadar sürecek bu sorgu
Yağmurlar yağıyor
Sağnak Anne
Şemsiyem yokki benim !

Neden ?

Elma yarım
Gönlümü böylemi alacaksın ?
Seni gidi seni
Saklanbaçmı oynuyoruz ?
Zifiri karanlıkta !

Nereye bu gidiş ?

Dedem nerede Anne ?
Hani Anneler herşeyi bilirdi
Ben şimdi çocuklara nasıl söylerim ?
Hiçbirşey bilmediğimi !

Kayıp aranıyor !

Çocuksu gülüşlerimi arıyorum
Bulamıyorum Anne
Her yere baktım
Kaf dağına bile !

Şimdiki masallar

Senin anlattıklarına
Hiç benzemiyor Anne
Artık ayakta uyutuyorlar
Uyur gezer olduk bizde !
Uyanıklar kol geziyor !

Balonlar

Ne güzel uçururduk
Enginlere
Özgürlüğümüzün timsali
İpine tutunup
Yükseklerden
Seyrederdik kendimizi
Artık bütün balonlar
Bir bir patlıyor Anne
Öd’üm bile
Korkuyorum !

İ/pim’i kendim çektim Anne
Hiç sorma
Söyleyemem
Dil’im yokki benim
Hamuş’um ben
Yok yok hamur
Hani var ya
Renkli renkli
Oyun hamurları !

Yeniden şekil yapalımmı Anne ?
Yapalım hadi
Ve çıkalım
Yağmurdan sonra
Gökkuşağına
Salıncak kuralım
Salınalım ANNE’M !

Feruzan KÖPRÜBAŞI