Gaz lambasının titreyen alevindeydik, ceryanlar kesikti

Yer sofrasında, aynı tabağın etrafındaydık, aile daireydi

Haşlanmış suda yüzüyordu, vita yağıyla kavrulmuş yumurta parçaları

Annem ufalarken tabağa zorlanıyordu tandır ekmeği sertleşmişti

Bir yandan da mahalleye yeni gelenleri yani seni anlatmıştı

Yemek yiyemedim zira seni gördüğümden beri, tokluk vardı

Bakışlarına açtım, her an aklımdaydın ve bu duygular tuhaftı

Dama çıktım, etrafını dallara çevirdiğimiz yere serdim yatağımı

Gözlerim tebessümle toplamaya başladı, lacivert gecenin parlayan yıldızlarını

Rüya değilmiş, onu görebileceğim, ama nasıl? düşünceleri sardı etrafımı

Üst sınıfa geçen çocuklardan eski kitapları toplamam gerek, okula gidecekti

Birde bakkallardan eski gazeteleri, yapıştırıcı kolaydı bir tas cıvık hamur yeterdi

Yanında kalabilmek için kitapları kaplamak bahaneydi

Detaylar tamamdı, gelmek bilmeyen sabah noksandı

Ben sabırsızdım, gece hantaldı ve güneş nazda abartmıştı

Heyecanlıydım, hırslıydım seni bir an evvel görmek için adımlarım hızlıydı

Dünya durdu, zaman yoruldu ve her şey kayboldu açtığında kapıyı

Gözler vardı birbirine kilitlenen, dudaklar suskun, kafes acizdi ve kalp çıldırmıştı

Esen rüzgara karşı, bedenimden daha güçlüydü sigara kağıdı

Gülümsedin yere dağılan hamura, toplamaya başladın gazeteleri, kitapları

Sonra kapıda ablan belirdi, kim bu diye seni azarladı

Biraz daha göreyim yalvarışlarımdan habersizdi

Sesinden tek bir kelime duymadan ve sana duyuramadan sesimi…

Sana seni soramadan, gözlerinde bıraktım kalbimi

Yüreğime fişlenmiştin, gözlerim senden başkasına amaydı

Ayrıldım oradan çaresizce, benliğim cevapsız kalan aynı sorulardaydı

Olmayacak böyle, seni bilmem gerek

İçimdeki kor yangını anlamam gerek

Bu yangını başlatan bakışlarınla buluşmam gerek..

24.05.2013

İzzettin AKYAPI