0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
729
Okunma
Bir gün sessiz çıkıp geldi,
Bahçede köşeye sindi.
Bekçi ona ekmek verdi,
Emirlere boyun eğdi.
Yerde yatıp yuvarlandı,
Çevresine sevgi yaydı.
Çocuklar ona hayrandı,
Sitenin maskotu oldu.
Şımardı pek çok şımardı,
Adı da şımarık kaldı.
Herkes onu candan sevdi,
Sitenin köpeği oldu.
Şımarık köpek yavrusu,
Oynaşmaktır tek arzusu.
Paça kapmaktır tutkusu,
Çocuklara korku oldu.
Beyaz kedi baş düşmanı,
Şımarık’ı tırmaladı.
Yabancılara havladı,
Sitenin gözdesi oldu.
DİDİM / 12 Eylül 2011
Dr. İbrahim KARAER
