Yine bir akşamüstü,
Güneşin batarken gökyüzüyle vedalaşmasını seyrediyorum,
Ne düşünüyorum tahmin et, evet bildin.
Senli gün batımlarını,
Gözlerini,
Rüzgârın saçlarındaki raksını,
Güneşi aşkla uğurlayışımızı…

Tüm ensturumanların kıskanacağı sesinin tınısını,
Seni dinlemeyi, sana anlatmayı, seni duymayı,
Güne seninle başlayıp, senle sonlandırmayı…

Diktiğin akşamsefalarına dokunuşunu,
Onların rüzgârla anlaşıp koksalar bile, bastıramadıkları mis kokunu,
Ellerimi tutuşunu…

Evet, evet bunları düşünüyorum, özlüyorum ama
Ben ne yapacağım?
Ellerime ne diyeceğim, nasıl inandıracağım sensiz kaldıklarına, boşluğuna,
Duyamayacağım sesini hiçbir ensturuman notasın da,
Avunabilir miyim kokun olmadan akşamsefalarıyla,
Nerede nasıl batıracağım güneşi, gözlerin olmadan aşkla,
Şimdi bunları da bil ve söyle banaaaa…
Yazan: Neslihan ÇETİNKAYALI