0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
938
Okunma

(Ev)etlerim ile (Ha)yırlarım. [(Ev)(ha)m]. Okuduğunuz / okuyacağınız için teşekkürler, eksik olmayınız. Saygı, selam ve sevgilerimle.
Evet, içinde bulunduğun şehirden başladı
Yıkmaya lanet olası dünyanı.
Evet, sevgin beş para etmez onun hesabında
Ve hesaba kalacaksa, sevgi de olmaz bu esasında.
Evet, yalnızlığın en yalın halidir O’nsuz kalmak
Yok edilmişliğin ilk ve en önemli adımıdır bak.
Hayır, hayırlısı değildir bu senin için
İlk meyveleridir filizlenmiş çaresizliğinin.
Hayır, sen sevemezsin daha başka
Denersen dene, O’nun yaptığı gibi bir şey olur en fazla.
Hayır, uyuyamazsın sabaha kadar, beklersin
Ve gözlerinden geçer belki ama gelmez, bilirsin.
Evet, ev etmez cebindeki üç beş para
Hayır, ha yırtık ha dikilmiş, hiç geçmez o yara.
| Emrah Nargöz
| 23 Mayıs 2013 Perşembe, 02:50