2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
723
Okunma
Güneş misali sesin, kutuplara büründü
Üşüdü tüm bedenim, boynum büküldü
Kan çekildi damarlarımdan, kalbim büzüldü
Yaşam sanki artık, kuru gürültü
Kararından caydırmak zor, üzdüm seni
Sana koşmak isteyen ayaklarım,
Daha onaltı saat prangalı,
Ellerim kelepçeli...
İple çektim, sabahı
Soluğu aldım bana yasak,
Sevdamın toprakların da
Gülümün kök saldığı, bahçedeyim.
Her şey gözüme el, ama
Ruhumla bütün, kalbimle bütün
Korkularımı alıp götürdü,
Rüzgarla gelen kokun.
Huzur doldu yüreğim,
Bedenim, ayaklarım, zamanla yarışta.
Beş var seni karşılamaya, gözüm kapıda.
Yoksun birtanem, yoksun aşkım, yoksun işte.
Bir daha, bir daha elim tuşlar da
Kursağım da kaldı, sevincim.
Sesin kutup gibi idam fısıltısıyla dolu,
Renkleri söküp aldı dünyamdan,
Acının rengi kara
Kızgınlığın, kalemi kırdı.
Haykırışımı duymuyor, kulakların.
Kalbin de kalın bir perde, geçmiyor sevgim.
Çöktüm kaldırıma, dizlerim taşımıyor beni
Diri diri mezara gömüyor, her kelimen.
Acının rengi kara
Sol yanım, sancılar da
Seninle gelenler, vedalar da
Terk edişinle, peşin sıra
Mutluluğum, yaşama sevincim, nefesim
Terk ediyor bedenimi, peşin sıra
İzzettin AKYAPI
5.0
100% (1)