Hasretiyle yandım bittim kül oldum
Kalmamış acıması gurbette kaldım
İnan ki artık çilelerden yoruldum
Söyle dosta giden yol sevilmezmi

Temmuz sıcağının yakan güneşi
Özlem’le gurbet birbirinin kardeşi
Kalmadı artık bu gönlümün neşesi
Gölgesine sığındım dal sevilmezmi

Hırçın yaklaşırsan ki batar dikeni
Seyredersin öylece sen olup biteni
Mis kokusu ile sana boyun bükeni
Sevginin sembolü gül sevilmezmi

Kopmuştur faniden yolunda yürür
Gözleri kapalıdır ya her şeyi görür
Yaradanın ki yolunda kar gibi erir
Hak’kı zikreden o dil sevilmezmi

Değmezmi böyle can dost saygıya
Kurban olmazmıyım özden sevgiye
Unutulmaz anılara sığmaz övgüye
Riyakar olmayan kul sevilmezmi

Mehmet Dağal itinayla toplarlar
Her çiçeği birer birer yoklarlar
Kovanlarda ki ne sırları saklarlar
Adı gibi arıdır ya bal sevilmezmi
Mehmet Dağal...