Sen uzağımdasın ben ise yine sendeyim.
Seni düşündükçe yaklaşıyorsun bana,
Seni düşündükçe artıyorsun bende…
Çok özlüyorum seni çok,
Hani toprak yağmuru özlerde yağmasını bekler ya,
İşte öyle bekliyorum gelmeni,
Yağ ve kurak yüreğimi ıslat diye.
Hani çok sıcak bir yaz güneşinin altında gölge ister ya insan,
İşte öyle ihtiyacı var yanan yüreğimin serinliğine…
Ya da bir çocuğun en sevdiği şeyi beklediği gibi bekliyorum gelmeni,
O masumiyetle.
Öyle sonsuzsun ki bende ve öyle derin, dalıyorum okyanusuna.
Daldıkça görüyorum renklerini senin,
Gördükçe anlıyorum sen ne büyüleyici bir renksin.
Sen yaşamın, yaşamımın rengisin.
Gökyüzü kapattı yine karanlık perdesini,
Yaktı sayısız ışıklarını yıldızları,
Sende aydınlatansın benim gecemi, karanlığımı.
Henüz gün gündüzken bakıyordum pencereden,
İki kuş çok neşeli uçuyorlardı belliydi hallerinden,
Düşündüm acaba ayrılar mıydı, kavuştular da ondan mı böyleler diye,
İmrendim hallerine.
Dedim keşke sende gelsen
Bende kuşlar misali neşelensem.
Dün denizi seyretmeye gittim,
Sen çok seversin denizi
Ve onun mavisiyle göz göze gelmeyi.
Bende uzun süre seyrettim denizi,
Seni seyreder gibi, deniz gözlerindeymiş gibi.
Ne çok doluyum senle, ne çok düşünüyorum, ne çok özlüyorum seni…
Ben senim, hep senleyim, sendeyim…
Yazan: Neslihan ÇETİNKAYALI (18.05.2013 00.36)