Şiirinizi okuyunca Gel etme dedim, kal gitme dedim..tarzında bir şarkı vardı onu hatırladım..
Karışık bir ruh hâleti çizmişsiniz şiirinizde.
Hayatın karışık ve iç içe kareleri ve zıtlıklarla örülmüş imajları sîzde böyle bir duygu uyandırmış.
En son "Bu aşkın vebalini hangimiz ödeyecek?'' mısrası bunu vurguluyor.
Fakat tecahül-i arif şiir boyu kendini hissettiren bir sanat. Gizli bir his hayatın bu karmaşasını,
bu bilmeceyi çözüyor ve perde arkasına ulaşıyor.
Ancak dikkatli bakılınca bunu seziyor kişi..
"Geceler yalnızlığıma kahkahayla gülecek!" mısraı bu bilgi izini en iyi ortaya koyan mısra..
Gayet güzel bir armoni oluşturmuşsunuz şiirinizde.
Ayrılığı güzel bir tarzda tablolaştırmışsınız.
Estetik kaygı da var mısralarınızda. Sizden daha orijinal ve doyurucu şiirler bekliyorum.
Selâm ve sevgiler...