Her işim yoluna girdi diyorken
Muhannet başıma vuruyor gardaş
Mevlâ’m merhemini sürdü diyorken
Umudum kökünden kuruyor gardaş

Örülmüş çit gibi kader ağları
Viran olmuş şu gönlümün bağları
Çile, keder yazar, hazan çağları
Kader, kısmetimi dürüyor gardaş

Hesap, kitap böler uykumu yatsam
Bütün sermayemi toplayıp katsam
Aklımdan zararı, ziyanı atsam
İçimi bir ukde kırıyor gardaş

Bu günüm, dünümü aratır oldu
Maziye daldıkça gözlerim doldu
Her nere kaçtıysam belalar buldu
Bitmeyen çileler ürüyor gardaş

Duayla, umutla olsam da metin
İmtihan sırrında yoksulluk çetin
Kahrını çekerim bir uyuz itin
Çoluk çocuk sebep soruyor gardaş

Hayli zaman oldu gülemiyorum
Allah’tan hayırsız dilemiyorum
Ne olur ahvalim bilemiyorum
Huzurum git gide ırıyor grdaş

Nuh’um her nefeste bağrım yanıyor
Namert otağında yaram kanıyor
Düşman kazanında pak’ım yunuyor
Vuslatım makberi deriyor gardaş

Nuh Comba
(HeceliYorum)