Yar…
Hangi gecenin
Kutsiyeti varsa
İnsan denen varlık
Bu gecenin ulviyetine inansa
Kalbinde ferahlık ve uysallık
Güne atfen hazırsa, iletişim rantsa
Adet ve üsul farklılığı
Gün yüzüne çıkınca, cemaat
Bereketi bahis olunca,
Nedense düşünüyorum

Ne kadar
Kültür Müslüman’ıyız
Amel ve akidemiz ne kadar
Kalbimize hâkim sormalıyız
Her umudu ve emeli bir geceye
Sığdırmak telaşını sanki bırakmalıyız
En sevdiğimiz için bunu yapmalıyız,
Riya ve tefrikadan uzak
Durarak sevgiyi yaşatmalıyız

Kendimizi
Kandırmayı bırakmalıyız
Ne derlerin derdiyle değil, nedenler
Üzerinde durup kavramalıyız
Böylesi fırsatları bilinç
Tazelenmesi umuduyla
İhya ederek karar kılmalıyız
Vefasız olan dünya değil,
Nefsin ve iradenin hanifliği üzerinde
Azimetle yakarıp, şevkiyle uyanmalıyız

Ne kadar
Kitab-ı celili hatmetsek
Hafızlar yetiştirmek için yarışa
Girip, cennet hülyasını nefeslensek
Aklı ve muhakemeyi bir kenara
Bırakıp, adetler ve usuller
Noktasından baksak
Bilip anlamadan,
Hakikatine vasıl olmadan,
İdraki her bakımdan kalpte
Ve dimağda yaşatmadan karar kılmasak

Amel ve
Zikir bilinçle eftaldir
Rakam üzerinde yarış
Ve ihlâssız yakarış riyadır
Mümin ne yaptığını ve hangi
Gerekçelerle yapılacağını
Bilmelidir, farzdır
Kolaya kaçmak, günü kurtarmak,
Adet üzere
Yaşamak nefsi maksattır,
Efendimizin hayatı
Ömrümüze hâkim olmalıdır

Elbette kızan
Ve kınayan olacaktır
Asabiyet içinde akıldanelik
Yapmak ne kadar mubahtır
Her ameli vücubu ve sıhhat
Derecesine göre yapmak
Akıl ve irade için asıldır
Yoksa lafıgüzarlık yapmak,
Umut ve şevki hırpalamak,
Hevesi kurutmak, şüphe
İçinde bırakmak ahmaklıktır

Mustafa Cilasun