6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1775
Okunma
çocukken
koca adamalar gibi yürürken
takılıp yere düşünce
acılar içinde kalkıp
onuruna yediremeyen minik kalplerin
ben bilerek yaptım deyip;
gençliğe adım atınca
hayatı tadıp
özgürlüğü tadıp
’bu ne güzel şey’ deyip;
ne bileyim
aşık olduğun kızı görünce
elin ayağın titreyince
uzatınca bir gülü ona
belki bir kuşu vya ağacı
bir dostunu ya da anneni görünce
on sekiz yaş çağlarında
olmazları
yani tüm yasakları çiğneyince
adamakıllı,bilerek sevince
terk edilince ya da
senin alayacağın
gözlerinin dolması için
ne varsa dünyada
kapını çalınca
önüne bakıp
daha niceleri var sizden deyip
sadece gülmek var ya
işte aklın ve mantığın almadığı bu...