güneş batıyor gözlerime...


her solukta biraz daha yaşlanıyor kalbim
biraz daha öteye gidiyor zaman
öteliyor, itiyor ömrü

tırnaklarım da bin bir mezarın toprağı
alaca karanlık taşlara yazıyorum adını
oraya hiç güneş doğmuyor biliyor musun

küçük bir kızın
ölüsü kokuyor tenim
saçlarım la bağlıyorum ayak bileklerimi
yürümek
hayır
istemiyorum artık...


küçücük bir mum aleviyle
dağların karı erir mi sandın sen
aklına şaşayım...


biraz hoyrat bakıyor ay yüzüme
düşse var ya
paramparça olacağım

boşuna değil
göğüs kafesim de kırlangıçlar yuvalandı
nasılsa ağırdı
ve ar’dı yalnızlık

unutmuşum ki ben
nefes almayı
hiçbir işe yaramazken rüzgar
ay üstüme düştü
sustu
sustuk..


konuşmasak ta olurdu..

ne diyorum biliyor musun
yada diyebiliyor muyum ki

offf
mayınlar patlıyor karanlığında gecenin
canım sıkılıyor yine
yine aynı şarkı çalıyor radyoda
ve yine
aşk tutunuyor eteklerime


kahretsin
çok var sabaha daha..