Ya ben özürlüyüm ya sensin noksan
Ben sana kendimi anlatamadım
Yaşım elli değil, olsa da doksan
Ben sana derdimi anlatamadım

Mutlu başlasa da her gün yeniden
Gülücükler ile bitmiyor, neden
Ne söylesem, anlaşılmaz, dilimden
Ben sana kalbimi anlatamadım

Ne de çabuk değişiyor hallerin
Dikenlere dönüşüyor güllerin
Muhtaç iken boş kalıyor ellerim
Ben sana sevgimi anlatamadım

Aşığım, hasretim, sevdiğim sana
Demekten korkarım, baksana bana
Biraz gayret etsen, Allah aşkına
Ben sana derdimi anlatamadım

Özenle seçilmiş sözlerim bile
Seni yaralıyor, yazık halime
Ne yapsam, ne etsem, artık nafile
Ben sana kendimi anlatamadım

Daha ne olmalı bilemiyorum
Tasa, kaygı, dertten gülemiyorum
Alıp ta başımı gidemiyorum
Ben sana derdimi anlatamadım

Bir sen vardın, değer katan ruhuma
Almadığım dert kalmadı uğruna
Uğrar oldum kör olası korkuma
Ben sana kendimi anlatamadım

Bir şey değişmedi, halen bendesin
Kalbimdeki en değerli yerdesin
Mühim olan, asıl, sen neredesin
Ben sana kalbimi anlatamadım

Anlamadın diye sitem etsem de
Belki de bütün kabahat bende
Kim bilir, sen değil, belki kimseye
Bir ömür derdimi anlatamadım