Affet beni ey hayat, hüznüme mağlup düştüm
Affet beni, yılgınım yaralı ceylan kadar
Böyle olacağını inan düşünmemiştim
Aklımdan geçirmedim, miskal kadar, an kadar

Dileğimdi, bir düş’ün saçlarını okşamak
Dileğimdi, umudun ülkesinde yaşamak
Bir sevdayı, sır gibi yüreğimde taşımak
Dileğimdi, su kadar, nefes kadar, nan kadar

Ve bir martı kadar ak, korkusuz, özgür olmak
Bir çağlayan misali deli dolu, gür olmak
Gülmek kahkahalarla, kedere fakir olmak
Dileğimdi, uzaktı, varılmazdı, tan kadar.

Şu mavi gökyüzüne bile dargınım artık
Sahipsiz şiir kadar bitkin, yorgunum artık
Cefa ile geçiyor inan, her günüm artık
Kimsesizim, köhneyim, viraneyim han kadar

Bu kırgınlık, bu sitem, isyan mı, tövbe hâşâ
Biliyorum çare yok, yazılan gelir başa
Mümkün mü hiç, bir ömrü yaşamak baştanbaşa
Mümkün müdür yeniden mutlu olmak an kadar

Affet beni ey hayat, hüznüme mağlup düştüm
Affet beni, yılgınım yaralı ceylan kadar

S.U.

Serkan Uçar

13.05.2013