( ((OSMANLININ YEDİ ASIRLIK MUHTEŞEM TARİHİNİN ŞİİRSEL İFADESİ...
TOPLAM 21 KITALIK ŞİİRİMİN SON BÖLÜMÜ)))

Selim Üç Mustafa Dört; dış düşman ve iç zorba,
Şu mübarek çınarı, kemirdikçe kemirdi;
Sultan İkinci Mahmut, askeri değiştirdi;
Kök düşmanlığı, taklit, semirdikçe semirdi…

Abdülmecit, Beşinci Murat ve Abdülaziz,
Madde yeli estikçe, hafifliyordu madde…
Borç alan emir alır, denmemişti boşuna,
Borca karşılık hayat satıldı, madde madde…

Abdülhamid-i Sani, Mehmet Reşat, kıyamet,
İştahı kabarıyor, ayağa kalkmış Haç’ın,
Yedi koldan geldiler, öcünü almak için,
Kosova’nın, Bizans’ın, Preveze’nin, Mohaç’ın…

Veda zamanı artık, geldi Sultan Vahdettin,
Yürekleri titreten bir son, hazin bir bölüm…
Tahtı bombayla dolu, ensesinde namlu var;
Anadolu’da kıyam, İstanbul’daysa ölüm…

Yanlış tedavilerle hep yükseldi ateşin,
Muhtaç olduğun her şey, bulunurdu bu Din’de
İksir diyerek zehir verdiler bedenine,
Artık kalmak zor idi, Şam’da, Fas’ta, Budin’de…

Ulu Çınar Osmanlı, yedi asırlık tarih!
Baksınlar sayfamıza, boyun eğik mi dik mi?
Hakk’ı yüceltmek için, kah yendik kah yenildik;
Zulme rıza gösterip, zalime baş eğdik mi?

İnsanlık kasapların kıskacında çırpınır,
Felç etkisi var beyne saplanan her çengelin,
Ey adalet, ey insaf, ey merhamet, ey şefkat!
Osmanlı dönmez artık, bari siz geri gelin!..

12.12.2007