Bugün anneler günü anneciğim...
Elbette bu güne sığdırmıyorum sevgimi biliyorsun.
Seni sevmemi seviyorsun.
Sen hep bana;
Sen benim annem gibisin diyorsun ya anne;
O zaman anla beni bu gece
Ve dinle ne olur!

Çok isterdim seni anlatmayı bir şiirde,
Övmek saçının tellerinden başlayarak
Emeğinin kıymetince...

Ama yapamayacağım anne!
Ben bunu bu gün yapamayacağım.
Kan ağlarken anneler Reyhanlı’da,
Yapamayacağım anne!

Hamile kadınlar gibi,
Vara yoğa ağlar oldum.
Boğazım düğüm düğüm.
Kan ağlarken mini mini yavrular Reyhanlı’da anne diye,
Ben seni övemem anne....


Bu yıl mazur gör beni ne olur!
Hep utanmışımdır annesiz birisi duyarsa diye.
Evler sati gibi yanarken,
Annelerinin göğsünde ölürken bebekler,
Çaresizken babalar,ablalar,abiler
Ben kutlayamam anne...

Ülkem savaş yeriyken kara bir felaket gibi
Ben böyle sessizsem,
Mustafa Kemal 42 yaşında kurmuşken Cumhuriyeti,
Ben izliyorsam bu vahşeti;
Beni affet anne!
Bu yıl ben bu günü kutlayamam...