Ben mi şu dünyadayım; yoksa dünya mı bende?
Toprağım gökte saklı. Sırtımdaki Yerküre.
Durmadan çürüyorken gizlendiğim bedende,
Yeşermeden bitecek belki de meçhul süre.

Cemrelerim bu yıl da yere düşmedi anne.
Uzatmalı ömrümün soğuk iklimindeyim.
Bitmeyen şu doğumum artık bitmeli anne,
Kundakta dolunayın en son evrimindeyim.

Olmayan dallarımın derin sorgusundayım.
Hesabın kesiminde filizler budanmakta.
Tomurcuk günlerimin gizli korkusundayım,
“Belki” diyerek gönlüm hayale uzanmakta.

Çekirdek zindanında güneşlerim batıyor.
Kapkara gerçeklerin gri ufuklarında…
Yıldızlara uzanmak toprağın altında zor,
Köklerim kuruyorken gece soğuklarında.

Yetim bir tohum kaldım, mevsimin insafında.
Her çiçeğe bağlayıp, bahar diye bir umut…
Yorulup kalmaz belki yılların tavafında,
Gönül bulur baharı, ölüp gider veyahut.






]