Çakmak çakmaktı gözlerin
Sol yanına büküktü boynun
Kaldırımda mendil satıyordun
Sen bana içini döküyordun
Ben sana gözyaşımı akıtıyordum
Ben ellerimle başını okşuyordum
Sense satlık mendilinle gözlerimi siliyordun...
Ağlamıyordun tüm sitem ve figanına rağmen.
Oysa o anda yetki ve güç sahibi kurumlar Profesör Necmettin Erbakan bey adına anı parkı açmakla meşguldüler.
Gerçekten sana çok şey borçluyuz çocuk....
----------------------------------------------------------------------------------------------------------




Beni sıkıca kucaklayın
Sokaklara salmayın
Akibetimin sebebi
Seyircisi olmayın...

Gülen yüzüme bakmayın
İçime inip beni anlayın
Dertlerimi paylaşın
Ürküp hemen kaçmayın...

Duygu sömürücüsü değilim
Yok kimseden maddi beklentim
Bana iyi bir örnek olun
Doğruya doğru yönlendirin...

Sevgiden kıt bir şeyim olmadı
Yüreğimde ki boşluk hiç dolmadı
Sırtımdan çoktan vazgeçtim
İçimde hiç sıcaklık vukuu bulmadı...

Zannetmeyin dilenciyim
Ben bir çaresiz gencim
Ne elimden tutanım oldu
Ne de sevgi ile saranım...

Zamana aklım ermedi
Hiç bir işim yolunda gitmedi
Kimseler nasılsın ne yaparsın demedi
Yine de gönlüm hayata küsmedi...

Belki okur adam olurum
Halime göre bir iş bulurum
Çalışır çabalar doğrulurum
Sefalet ve gafletten kurtulurum...

Hayal de olsa güzeldi
Elin başımı okşayan ilk el di
Bu gün benim yüzüm güldü
Bilseniz umarsızlık kaç garibin boynunu eğdi...


Satacağı mendil paketini açıp onun için dökülen gözyaşımı silen o güzel evladımızı seviyorum ve dualarım onunla.


ÇİMDİK 10.05.2013