Bu nasıl hoşçakal bu nasıl veda;
Bir daha sevecek yürek kalmadı;
Gelirsin diyerek bekledim amma;
Kapımı çalmana gerek kalmadı…

Baharın da sahte, senin yazında;
Kahrında çekilmez artık nazında;
Şu garip gönlümün her niyazında;
Duamı almana gerek kalmadı…

Anmaya çalışsam başka isimde;
Dostum da değilsin artık hasım da;
Bir düğün gecesi tekbir resimde;
Yanyana olmana gerek kalmadı…

Peşinden koşacak yıllarca ahım;
Hüzzamda geceler hicaz sabahım;
Boşver yarım kalsın gönül kadehim;
Boşalıp dolmana gerek kalmadı…

Vuslat adresinin göster tersini;
Yürekte sınadın bütün hırsını;
Hasret makamında ölüm marşını;
Bir daha çalmana gerek kalmadı…

Ardından son defa öyle bakarken;
Gözyaşım çıldırıp sessiz akarken;
Gittiğin bu şehri bu gün yakarken;
Sararıp solmana gerek kalmadı…

Sabır sokağında dolanır yürek;
Ne heves bıraktın ne de bir dilek;
Görevi bitirdi, kazmayla, kürek;
Saçını yolmana gerek kalmadı…

Ali ALTINLI – 09/05/2013
Saat: 22:13