" Bahar güneşi bekler,tohum toprağı,
yürek yari bulur görür baharı"

Sen kentime geldiğin zaman
Diner yüreğimde fırtınalar,
Düze iner tüm yokuşlar,
Konuşur dilimde birikmiş aşka dair kelimeler
Kulaklarına aşkımı fısıldar…
Sonra susar kelimeler
Konuşur bedenler
Hasretle erirler…
Şarkımız çalınır en romantiğinden
Başlar danslar
Kulağa fısıldanan şarkılar…
Bitmesin diye bu an durdurulur akreple yelkovanlar…
Kapanır ayrılığa giden tüm yollar…

Sen kentime geldiğin zaman
Yüreğimde çağlayanlar çağlar
Şelale olur içimdeki duygular…
Birleşir ellerde eller,
Kavuşur hasretle birbirine dudaklar
Bir olur bedende bedenler
Kilit olur sıkılır
Sımsıkı sarılır bellere eller…
Gider be gülüm gider tüm kederler
İçimdeki problemler…

Sen kentime geldiğinde
Kendine gelir ruhum
Dinlenir göz bebeklerinde gözlerim…

Sen kentimden gittiğinde gülüm
yağmur dolar gözlerim
sele döner taşar bentlerim,
fırtınalar eser yıkılır bentler…
gitme kal
gidersen koca şehire ıssızlık düşer
söner tüm ışıklar karanlık olur...

Gitme gülüm şehrimden
ben de kalsın ruhunla bedenin
ben sensiz neylerim
yüreğime söz geçiremem ki
ne yaparım ben yüreğime ne derim…

gitme kal çöle dönmesin dünyam
vaham ol,
tabiatım ol
bahçem ol
hep filizim kal içimde
yemyeşil doğam ol
seni seven bu adam
hederden ölmesin…
gitme gülüm
gitme hep şehrimde kal …


Kazım Doğan/ 07.05.2013