ANNEM

İçim parçalanıyor anne
Neden doğurdun ki beni
Öğrenmeli miydim mücadeleyi
Yoksa annelik duygusunu
Yaşamak için mi doğurdun beni
Nefes almayı kaldıramıyorum anne
Eziliyorum duygularımın altında
Zorlanıyorum yaşarken hayatı
Binbir tuzaklar kurulu yoluma
Attığım her adımı düşünüyorum
Ve yoruluyorum aslında
Kalp kırmamaya da çalışıyorum
Yüzümde hep bir tebessüm var
Dostlar mutlu oluyor baktıkça
Bense gülüyorum içim ağladıkça
Evet anne büyüdü sarı şekerin
Birde oğlum oldu üstelik
Yaramaz mı yaramaz biraz da huysuz
Şimdi daha çok anladım seni
Geceleri kalınca uykusuz,
Ne güzelmiş çocuk kalmak
Birtek anneye bağlanmak,
Biliyor musun tanıyamıyorum insanları anne
Kimse senin kadar gerçek olamıyor
Samimi görünenler de çıkarının peşinde
İnsan olmak insanlara bu kadar mı
Zor geliyor ANNE




Çok güzel anlatımdı severek okudum haz aldım
Yüreğine kalemine sağlık
Saygılar..................

çok güzel şiirdi Ana gibi varmı şairem

Ne yarin koynunda
Nede dostun omuzunda
Bulamadım karnındaki huzuru
Hiç bir ALLAH’ın kulunda
Sar beni sıcacık şefkatinle
Canım,ciğerim anam...


Kul düşünce

Ne kadar doğru söylemiş atalarımız ;
" Ağlarsa anam ağlar, gayrısı yalan ağlar "
" Ana gibi yar, Bağdat gibi diyar olmaz " diye..
Ne zaman sıkışsak, ne zaman bunalsak,ne zaman dara düşşek, ne zaman üzülsek hep annemize koşuyoruz değilmi?
Tüm bu duyguları şiirinizde o kadar güzel yansıtmışsınızki seven yüreğiniz varolsun diyorum.
Kaleminiz daim olsun bu güzel şiirinizle içimizi hoplattığınız için.
Saygılar ve sevgiler...