O gün çok zor bir gündü zaman hiç geçmiyordu
Aylardır bekleyişin nihayetinde idik
Ansızın apar topar ameliyata giren,
Yavrum ve yavrusunu ümitle bekliyorduk…
Dilimizde duayla yakarıp yaradana
Verilecek haberi mutluluk diliyorduk…

Ameliyathanenin açılınca kapısı,
Küvezde parmak çocuk gelip de geçiyordu
Kendi küçüktü ama ciğerleri güçlüydü
Yankılandı sesiyle hastane koridoru.
Sonsuz şükürler olsun zorluklar bitiyordu
Ömrü olanlar elbet büyüyüp yetiyordu…

Yavrumla, yavrusuna bakıp da şaşıyorum
Anlatılmaz duyguyu sadece yaşıyorum
Daha dün kucağımda sarıp sarmaladığım
Büyümüş de bağrına yavrusunu sarıyor…
Bambaşka bir duyguydu onları böyle görmek
Ne güzel bir duyguydu mutluluk yaşı dökmek…

Aramıza katılan güzeller güzelinin;
Minicik parmakları birleşince elimle
Feleğimi şaşırttı taht kurdu yüreğime.
O masum bakışları, şenlendirdi gönlümü
Yüreğimin yağını eritti tebessümü…
Çiçek çiçek dolaşıp dağdan derilmiş gibi
Kovanıma süzülen Anzer balımdır benim..
Çekince huzur veren cennet kokulu gülüm…

Nasip oldu hamd olsun olduk da artık nene
Darısı isteyip de ümitle bekleyene…

5 mayıs 2013