Barış gelsin ülkeme, yetmez mi dökülen kan?
O ana kuzuları, gonca iken solmasın.!
Kürt/Türk, Çerkez/Çeçen..., bir arada yaşasın
Ne ovada/şehirde, dağda terör olmasın.!

Biz gözyaşı dökerken, onlar neşeyle doldu
Ne zamanki bölündük, şer güçler mutlu oldu
Otuz yılı aşkındır, binlerce gencim öldü
Yetsin artık ne olur, analar saç yolmasın.!

O necip milletimden, yâdigârsın, özetsin
Hakk’a hizmet edersen, hem şerefsin, izzetsin
Herkes haddini bilsin, hak/hukuku gözetsin
Polise/jandarmaya, kimse karşı gelmesin.!

Milletim olsun hakem, ne eyâlet ne şu bu
Benim mefkûrem/ilkem, ne eyâlet ne şu bu
Türkiye’m güzel ülkem, ne eyâlet ne şu bu
Üniter yapısını, hiç kimseler bölmesin.!

Düşmesin tuzaklara, ona söyle bir tek genç
Olmasın hiç kan döken, hem de öyle bir tek genç
Hak rızâsı dışında, bundan böyle her bir genç
Vatanını savunsun, bâtıl yolda ölmesin…
Barışla barışalım, barış koksun her yerde...!

06/05/’13
Hanifi KARA