Nasıl muhtaçmışım anladınmı yar,
Bir daha bırakma tut ellerimi.
Hüznüm boşa değil kalem sitemkâr,
Sitemimi bitir tut ellerimi.!

Öyle sıkı tutki bırakma sakın,
Koyup gitme beni ecele yakın.
Dost düşman görsünde anlasın farkın,
Vefa buymuş dedirt tut ellerimi.!

İçinden gelmeyen şeyi yapmazsın,
Ben bilirim hiç kimseyi takmazsın.
Doğru bilidiğinden dirhem şaşmazsın,
Sıdk-ı sevdan bende tut ellerimi.!

Yüreğim sunuyor aşkı sevdayı,
Kaybettirme bu kırk yıllık davayı.
Güldürme şu felek denen kadıyı,
Hırsından çatlasın tut ellerimi.!

Tutmaklada kalma sarıl sıkıca,
Tadalım bu aşkı bir uçtan uca.
Ömür bitti sev artık kaldığınca,
Bu aşk vuslat bulsun tut ellerimi.!

Kaleme hüznümü yazdırır dilim,
Yürek prangalı zincirli elim.
Bu halimle koyma canım sevgilim,
Çöz şu zincirleri tut ellerimi.!

Sende biliyorsun üç günlük dünya,
Artık bir gerçeğe dönüşsün rüya.
Halamı diyorsun olmaz bir hülya,
Mahşere bırakma tut ellerimi.!

Kelapçenin anahtarı yüreğin,
Açacak olan o yokmu isteğin.
Ne hallere düşümüş bu sevdiceğin,
Bir deri bir kemik tut ellerimi.!

Bakışların gözüm önünden gitmez,
Hasretlik canıma yapışmış bitmez.
Bin asır geçse bu sevdam tükenmez,
Gelde gülsün yüzüm tut ellerimi.!

Yürek kor ateşte gül yetiştirdi,
Hasretten binlerce dert biriktirdi.
Her dert bir sevda tohumu ektirdi,
Derde Lokmanım ol tut ellerimi.!

Bu hasretlik değil inanki hak’tan,
Yazımızın yüzü dönük vuslattan.
Ezel ebed yarsın gönlüme sultan,
Yaza yaza bittim tut ellerimi.!

TİRYAKİ yi gördün hal budur nice,
Hüzünlü kelamım döndür sevince.
Gülmeye hakkımız yokmudur sence,
Gözyaşımı silde de tut ellerimi

29 Nisan 2013
02.02