“iğde çiçek açıyor
ah kokuları saçıyor
gel kaçalım helimem
gençlik elden geçiyor”
savlanmamış yıldızlar doğduğunda
kimim kimsem demedi şimdiye dek
içine çektiğin bahar kokusunda
doluyor bağı bahçesi
köyün içinde gel beriye çağırır

“kekliğim var kavasta
ah benim gönlüm havasta
gel kaçalım helimem
nisan ile mayısta”
salıverin kuşu kafesinden
duldasında sinmesin
kanat çarpsın özgürlüğe
hüzün güze dolarken

“fışkın kestim çınardan
su doldur gel pınardan
gel kaçalım helimem
kimse görmez kenardan”
sevincindeyse yar
harmana dek süpürüyorsa
uçuyor demek ki
kimsenin gördüğü bile yok

“asmadan üzüm aldım
ah sapını uzun aldım
gel kaçalım helimem
anandan izin aldım”
zorlanmadan köşe kapıyorsa deli
ara sıra öksürüyorsa içten
kök sürüyorsa ummadığı anda
gülüşü boşuna mıdır

010513denizli
--- içindeki deyim Mehmet Dağal’dan alıntı