İddialıydı yıldızlar doğduğumda
zira, arzda d-övündükleri
insan yanıma yansırdı kırılgan, şartlara kefil
suskunlukları ise,
kıpraşan evrenin kuytusuna ilişik
çelişkili tercumanlık yarışındaydı
göğüs tahtamda hüznümle
benden bi haber


bu yüzden mi düşüktü yıldıznamede ki
şanslı yanım bilemedim
eli boş çevrilmeyecekti binbir çeşit hayallerimin
burjuva sermayesi


şimdi ben nasıl derim
itirazım var diye
vakit çizgili hayat rengine
’yüzümden çek cilanı
peşimsıra takip et
bir ton açığıyla güneşin gölgesini’


hem, zor bir sahnede
inim inim inliyor
manifatura dokunuşlarda zamanın göbeği
her dokunaklı sayfanın içinde
kimliksiz sorguların
keşkeler mırıltısında
zor bulurum nafile aklımı
tastamam


bu yüzdendi hep köşe kapmaca
gülüşlerin kor yangılı aralıklarında
değil tutmak elini,
en müphem zamanların içre duygularında
şaşırırım yolumu mevsimlik işçi gibi
sahi,
söyle kimedir havan
yürek dilimin sükût müdavimi!



Nezahat YILDIZ KAYA