İŞTE KALBİM....

Sonsuzluğun için deki zavallı yürek
Ne beklersin artık tahammül sınırlarını aşma
Katlan artık bir çaresizlığine.
İçindeki o huzursuz çocuğu at gitsin
Senle sen ol kaleleri tapuları yıkmayı bırak

Bırak ki alem görsün sendeki seni....
Yalansız riyadan nefret ettiğini

Sen ki nelerle mücadele verdin
Ağlarken gülmeyi başardın
Mutlluluğu mühürledin üzerine
Bilseler ki bir viranedir baş yapıt eserin
Yine de boş ver dünya senin

Ey tenimin yüzüne asılı aydınlığı,
Hırçınlığımın el yazmalı tanığı ak kara bedeldir,
Suskuma sığınan yazgı çekilirken kınından
Şimdi tam zamanı nil’in derin sularında kutsanman

Nemi dudağımda çağlayandı gecenin
kibirli bir zaferin narasının
Maviden hiddetler takınmış gözleri..

Kaçınılmaz ve sınırsız güderken
Sessizliğe alıştırmaya kendini..
Nasıl söylenir ki terk edilmişliği

Canımda can diye dolaştırıyorum seni,
Cerrahımı celladıma yedirdim,
İkisi ayrı şey AŞK VE CİNAYET
İkisi aynı şey hırsızlık ve ticaret ,en ucuz insan eti..

Gel açtım göğsümü,kalbim işte,
Başlangıcımızın yasağı...
Daha duramam cennette,
Sök,sök de sevgilim yedir yarısını.