2
Yorum
1
Beğeni
4,8
Puan
1152
Okunma
Hazan yine hazan her günüm hazan,
Aciz bir kelebeğim, rüzgarla savrulan.
Gerçek karanlıktır, çırpınır içinde hayal,
Ve boğulur düşler.
Rüzgar mı nedeni gözler nemli belki de zuhal,
Kaybolur gülüşler.
Yitirdik insanlığı, insanı ve zamanı,
Yaprağı düşmüş güllerin.
Gelecek kadim, mazi ise sade bir anı,
Ama acısı derin.
Kesildi rüzgar, kırıldı kanatlar, ruh yorgun,
İşte düşüyorum.
İçine karanlık bir çukurun ve de boşluğun,
Artık üşüyorum.
Hazan yine hazan her günüm hazan,
Bir kar tanesiyim toprağı arzulayan.
5.0
75% (3)
4.0
25% (1)
Cevap Yaz